همان گونه که پيشتر گفتم روان شناسان در زمينه های مختلفی کار ميکنند که درمان یکی از قسمت های آن است. خصوصیت هایی که در این نوشته می خوانید در مورد روان شناسانی است که کار درمانی انجام می‌دهند .
در این نوشته سعی کردم خصوصیت های یک روانشناس خوب را بنویسم تا همکاران گرامي بدانند که چطور میتوانند یک روانشناس موفق و خوب باشند و نسبت به بهبود کار خود سعی کنند. از طرف ديگر مردم هم آگاه شوند که آیا کسی که روان درمانیشان را انجام ميدهد شایستگی دارد یا نه.
– نشان دادن دلسوزی و هم دردی
شما بعنوان مراجع و کسی که تقاضای کمک دارید کاملاً متوجه شیوه برخورد درمانگر خود خواهید شد. شما به این نکته مهم پی خواهید برد که روان شناس شما عمیقا اظهار همدلی و هم دردی با شما دارد یا خیر. همدلی و هم دردی چیزی ورای کلمات و جملات است و در این مورد شما باید با دل و جان خود هم دردی را حس کنید.
در درمان افسردگی این ویژگی از اهمیت بالایی برخوردار است.
یک روانشناس خوب علاوه بر دارا بودن دانش کافی در زمينه روان شناسی و قابلیت بکارگیری آن معلومات تخصصی در روند درمان، می بایست دیدی خالی از قضاوت، پیشداوری و مملو از درک و همدلی داشته باشد. این درک و همدلی باید به گونه ای باشد که مراجع به آسانی حرف ها و مشکلات خود را بیان کند و از مقاومت براي ابراز مشکلات خود بپرهیزد. در واقع یک متخصص روان شناسی می بایست روابطی عمیق ولی سالم با اشخاص برقرار کند؛ تا آن ها بستری مناسب براي بیان مشکلات شان فراهم ببینند و به وی اعتماد کنند.
- یک روانشناس باید شنونده ی خوبی باشد.
روان شناس بیش تر از آن که سخن بگوید می شنود. برای اینکه بتوانید به درمانجو یا همان مراجع خود کمک کنید اول باید به مشکلات وی پی ببرید بهترین راه شناسایی و اگاهی هم گوش دادن است. پس در برخورد با درمانجو باید سرتاپا گوش باشید. روان شناس باید یک شنونده ی فعال باشد و گفته های درمانجو را به خوبی بررسی و تحلیل کند.
- داشتن مهارتهای ارتباطی قدرتمند
حل شدن مشکلات بسياري از مراجعین در گرو حل تعارض آن ها با خانواده و اشخاص وابسته است که هیچوقت نتوانسته اند حرفشان را از طریقی درست به آن ها بیان کنند. گاهی ضروری است روان شناس، مداخلاتی در جهت برقرار شدن رابطه درست بین افراد خانواده، انجام دهد. در این مورد روان شناس خود باید مهارت در برقرای رابطه مؤثر را داشته باشد.
- برخورداری از سلامت روان و اهمیت دادن به سلامتی خود
خوشبختانه یا متأسفانه موقع برخورد با روان شناس، نظر مردم جامعه در درجه نخست به سلامت روانی خود روان شناس است. این کاملاً طبيعي است. چه طور ميشود به روانشناسی که در کنترل خشم دچار مشکل است و وضعیت تهاجمی دارد اعتماد کرد. رسم بر این است که روانشناسی که وارد حرفه ی درمانی مي شود در ابتدا مورد تحلیل قرار می گیرد. امید است در آينده شاهد چنين حرکتی در ایران هم باشیم.
روان شناس خوب توصیۀ مستقیم نمی کند
- رفتار و گفتار روانشناس باید سنجیده باشد.
روان شناس باید فن بیان خوب داشته باشد و بتواند مراجع را بسوی خود جذب کند. درصورتی که مراجع با روانشناس حس راحتی کند روند درمان و کیفیت گفتگو بهبود می یابد. فن بیان مهارتی است که یک روانشناس خوب باید به خوبی آن را بیاموزند. به یاد بسپارند اصلاً درمانجو یک جلسه ی خشک و بی روح را دوست ندارد. یک روان شناس خوب کسی است که اعتماد به نفس دارد و شایستگی خود را در رفتار و گفتارش آشکار ميکند .
- روان شناس باید رازنگهدار باشد.
رازداری را میتوان برجسته ترین خصوصیت یک روانشناس خوب دانست. روانشناس هیچوقت گفته ها و رازهای درمانجوی را براي افراد دیگر اشکار نمی کند. آن چه در اتاق روانشناس گفته و شنیده ميشود همان جا می ماند و از اتاق بیرون نمی رود. پس چنانچه کسی پیش روانشناس برود و بگوید به همسرش خیانت کرده یا سرقت کرده نباید نگران باشد زیرا روانشناس رازنگهدار خواهد بود. تنها زمانی روانشناس گفته های مراجع را براي سایرین بیان ميکند که یک مرجع قضایی مثل دادگاه براي روشن شدن یک پرونده مثل قتل به گفته ها احتیاج داشته باشد. من بر این باورم که روان شناسان در جلسه ی روان درمانی از کشیشانی که اقرار به گناهان را می شنوند هم رازدارتر هستند!
- روان شناس خوب مهارت های بین فردی خوبی دارد.
نخستین و واضح و روشن ترین مهارتی که هر روانشناسی باید داشته باشد این است که بتواند با سایرین به خوبی رابطه برقرار کند. وی به احساسات و افکار سایرین توجه ميکند و با مراجع خود گرم و دوستانه برخورد ميکند و در جلسه درمان بر مراجع تمرکز ميکند نه خود.
انواع اختلال روانی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی با بی توجهی دیرینه نسبت به قوانین، هنجار های اجتماعی و حقوق دیگران مشخص می شود. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً علائم خود را در دوران کودکی نشان می دهند، و ضمن داشتن مشکل در احساس همدلی با دیگران، نسبت به رفتار های مخرب خود ابراز پشیمانی نمی کنند.
اختلال شخصیت اجتنابی شامل مهار اجتماعی شدید و حساسیت به رد شدن است. این احساس ناامنی منجر به بروز مشکلات اساسی در زندگی و عملکرد روزانه فرد می شود.
اختلال شخصیت مرزی با علائمی از جمله بی ثباتی عاطفی، روابط بین فردی ناپایدار و شدید، ناپایداری شخصیت و رفتار های تکانشی همراه است.
اختلال شخصیت وابسته شامل یک الگوی مزمن از ترس از جدایی و نیاز مفرط به مراقبت از آن است. افراد مبتلا به این اختلال غالباً درگیر رفتار هایی هستند که در راستای اقدامات مراقبتی نسبت به سایرین نقش دارند.
اختلال شخصیت نمایشی با الگوی عاطفی شدید و رفتار های هدفمند همراه است. افراد با این شرایط در موقعیت هایی که در مرکز توجه قرار ندارند، احساس ناراحتی می کنند، به سرعت احساسات خود را تغییر می دهند، و ممکن است در رفتار های نا مناسب اجتماعی که برای جلب توجه دیگران طراحی شده اند، درگیر شوند.
اختلال شخصیت خودشیفتگی با الگوی پایدار خود بزرگ پنداری، خود خواهی و فقدان حس همدلی همراه است. افراد مبتلا به این اختلال بیشتر از سایرین به خود اهمیت می دهند.
اختلال شخصیت وسواسی- جبری یک الگوی فراگیری از مشغولیت فکری نسبت به نظم، کمال گرایی، انعطاف ناپذیری و کنترل ذهنی و میان فردی است. این شرایط از اختلال وسواس فکری (OCD) متمایز است.
اختلال شخصیت پارانوئید با بی اعتمادی نسبت به دیگران، حتی خانواده، دوستان و همسر مشخص می شود. افراد مبتلا به این اختلال، حتی در نبود هیچ گونه مدرک و توجیهی، نسبت به هدف دیگران بدبین هستند.
اختلال شخصیت اسکیزوئید شامل علائم دربرگیرنده دوری از روابط اجتماعی می شود. افراد مبتلا به این اختلال به داشتن زندگی درونی خود متمایل اند و اغلب نسبت به روابط بی تفاوت هستند. آنها عموماً افرادی بی عاطفه تلقی می شوند و سرد و بی روح به نظر می رسند.
اختلال شخصیت اسکیزوتایپال با ویژگی های گفتار، رفتار، ظاهر و تفکر غیر عادی (عجیب و غریب) مشخص می شود. افراد مبتلا به این شرایط ممکن است عقاید منحصر بفرد یا تفکر سحرآمیز” داشته باشند و در برقراری ارتباط با مشکل روبرو باشند.
تفاوت اختلال روانی و اختلال شخصیت
افراد مبتلا به اختلال روانی نسبت به اختلال و بیماری خود آگاه هستند اما افراد مبتلا به اختلال شخصیت نسبت به اختلال خود آگاه نیستند و سعی میکنن اونو پنهان کنن.
به گفته ی روانشناسان و روانپزشکان اختلالات روانشناختی می تواند منجر به بروز اختلال در فعالیت های روزمره، ارتباطات، کار، مدرسه و سایر حوزه های مهم شود. با کمک تشخیص و درمان مناسب توسط یک روانشناس خوب افراد می توانند از علائم خود رهایی پیدا کرده و راه های مقابله مؤثر را پیدا کنند.
مرکز مشاوره روان چنگ آماده ارائه خدمات خود در حوزه ی درمان اختلالات روانی و شخصیت می باش
در اختلال شخصیت پارانوئید فرد با ظن و شک رفتار و اعمال دیگران را تفسیر می‌کند، او رفتار اطرافیان را تهدیدآمیز، تحقیرآمیز و آسیب‌زننده برداشت می‌کند.
افراد مبتلا به این اختلال شخصیت نمی‌توانند اعتراف کنند و یا بپذیرند که چه احساسات منفی به دیگران دارند، ترس از سوء استفاده و خیانت در آنها بسیار قوی است و حتی اگر مورد اعتماد بودن اطرافیان ثابت شود که بازهم اعتمادی به آنها ندارند.
معمولاً از رفتار و گفتار بسیار عادی و معمولی اطرافیان برداشت شخصی و غلطی دارند که باعث میشود رنجیده و خشمگین شوند و تا مدت‌ها این احساس را درون خود نگه‌داشته و حتی پرورش دهند.
اولین نشانه‌های این اختلال در اوایل بزرگ‌سالی با نشانه‌های مانند بدگمانی و سوءظنی که قابل‌اثبات نیست همراه است، سوءتعبیرهای مداوم از رفتار و نیت اطرافیان، بدجنس و بدخواه دانستن دیگران و نوعی بی‌اعتمادی مداوم بروز پیدا می‌کند.
روان درمانگران کلینیک اعصاب و روان آکسون معتقند درمان به موقع میتواند اثر پیشگیرانه از وخیم‌تر شدن حال بیمار داشته باشد. بهتر است در صورت مشاهده رفتارهای مشکوک به مرکز اعصاب و روان و یک روانشناس خوب مراجعه کنید.
علائم و ویژگی های اختلال شخصیت مرزی
1. دست و پا زدن های زیاد برای اجتناب از طرد شدن واقعی یا خیالی
2. الگوی صفر و صد در روابط بین فردی (معمولاً دوستان یا معشوق‌های خود را به عرش می برند و از آن ها بت می سازند و در مقابل دچار ناامیدی و سرخوردگی مزمن می شوند)
3. احساس بی ثباتی و ناپایداری در هویت فردی
4. رفتار تکانشی شدید که منجر به آسیب می شود مثل سوء مصرف مواد، رابطه جنسی افراطی، پرخوری و بدون برنامه و تفکر پول خرج کردن
5. رفتار های آسیب زا مانند اقدام مکرر به خودکشی و صدمه زدن و جراحت به خود
6. دوره های کوتاه مدت بی ثباتی خلق، تحریک پذیری و یا اضطراب.
7. احساس پوچی
8. خشم شدید
9. احساس قطع ارتباط با واقعیت
10. زیاده روی در مصرف الکل و مواد مخدر
اگر از این علائم رنج می برید بهتر است به یک روانشناس خوب مراجعه نمایید و یا با کمک گرفتن از یک مشاوره خانواده سعی در درمان این اختلال داشته باشید.
آیا مراجعه به روانشناسان فقط به دلیل مشکلات حاد روحی اامیست؟ ممکن است این موضوع دغدغه ی ذهن شما باشد که آیا در ازای هزینه ای که می پردازید می توانید نتیجه ی قابل توجهی از مراجعه خود به روانشناسان بگیرید؟ اصلا ارزشش را دارد به یک روانشناس مراجعه کنید؟
در زندگی مدرن که همه چیز با سرعت بالا در حال پیش رفتن است. بسیاری از تجارب روزمره ما فشار و تنش بالایی را برای ما به همراه دارد.
درباره این سایت